Türk Tarihi Kronolojisi VII / Şevket Koçsoy (ms 890-ms 1070)

890 Karmatlar’ın Irak’ta ilk kez ortaya çıkışları.
9.-10. yüzyıllar Viking liderleri, Novgorod, Kiyev ve diğer şehirlerde kendi yönetimlerini kurdular (9.-10. yüzyıllar).
X. yüzyıl
10. yüzyıl Oğuz Yabgu Devleti: Göktürk Hakanlığı yıkıldıktan sonra müstakil yaşayan Oğuzlar, 10. asrın ilk yarısında, kışlık merkezi Yeni-kent olan bir devlet kurmuşlardır. Oğuzlar’ın başında, Yabgu bulunmakta ve ona Kül-Erkin unvanlı bir başbuğ nâiblik yapmaktaydı. Orduyu Sü-başı idare ediyordu. Bu Oğuz Yabgu devleti’nin komşuları;
[kuzeyde] Peçenekler ve Hazarlar, Kimekler, doğu’da Karluklar, Harezm[güneyde]’de ise yerli hânedan Afrîgîler idi. Afrîgîler’i baskı altında tutan Oğuzlar’ın komşuları ile birçok problemleri olduğu ve aralarında çeşitli savaşların vuku bulduğu bilinmektedir. Hatta Karluklar ile yaptıkları bir savaşta, Oğuz Yabgusu da öldürülmüştü. Kaşgarlı Mahmud’dan ise Çiğiller ile Oğuzlar arasında köklü bir düşmanlık olduğunu öğrenmekteyiz. Kuzeyde bulunan Kimekler ile ise ilişkiler, bazan dostça bazan da düşmanca idi. Kimekler’in bir kolu olan ve 9. asırda bir kuvvet olarak beliren Kıpçaklar (Kumanlar)’ın baskısı ve Selçuklu âilesinin kendilerine bağlı kütlelerle ayrılarak bölgeyi terketmesi sebebiyle, Oğuz Yabgu Devleti 1000 yıllarına doğru yıkılmıştır. Reşidüddin (14. asrın ilk çeyreği), son Oğuz Yabgusu olarak Ali Han adında birisini zikretmekte, meşhur Cend hâkimi Şah Melik’i de bu son Yabgu’nun oğlu olarak göstermektedir, lâkin bu haber destânî bir vasıftadır. Yabgu devleti Oğuzları; "Umûmû "Türk” adı yanında, yine siyasî bir isimlendirme olarak "Türkmen” adını da taşıyorlardı ki, Müslüman ülkelerine geldikten sonra İslâm kaynaklarında bu isimle de anılmışlardır”. Fakat bu Türkmen adının, Türkler’in İslâmiyet’i kabulleriyle doğrudan bir alâkası görülmemektedir. Zira Güney Rusya’daki Torklar (Uzlar)’a da Torkmen (Türkmen) denildiğine dair bazı deliller mevcuttur. Yabgu devleti zamanında Oğuzlar, Üç-ok ve Boz-ok diye eski 2’li teşkilât hâlinde idiler. Kolları meydana getiren kabileler hakkında biri Kaşgarlı Mahmud’un Divan-u Lügatü’t-Türk’ünde, diğeri Reşidüddin’in Câmiü’t-Tevârîh’inde olmak üzere iki liste mevcuttur. Divan-u Lügatü’t-Türk’de ayrı ayrı damgaları ile birlikte 22 kabile gösterilmiş; Reşidüddin ise, hem kabile sayısını 24’e çıkarmış, hem Boz-ok, Üç-ok tasnifi yapmış; ayrıca, damgalara ilâveten, her kabilenin "ongon”‘unu belirtmiştir. Boz-oklar: Kayı, Bayat, Alka-evli (Alka-bölük), Yazır, Döğer, Dodurga, Yaparlı (DLT’de yok), Afşar, Kızık (DLT’de yok), Beğdili, Karkın (DLT’de yok, bunun yerine) Çaruklu. Üç-oklar: Bayındır, Peçene, Çavuldur, Çepni, Salur, Eymür, Alayuntlu, Yüreğir, İğdir, Büğdüz, Yıva (Iva), Kınık. Devletin çöküşüyle Oğuzlardan kalabalık bir kütle, Karadeniz’in kuzeyinden batıya (Uzlar), diğer bir kısım kütle ise Cend bölgesine göçmüş, oradan da Horasan’a ve sonra Anadolu’ya yönelmiştir (Selçuklu ve sonra da Osmanlı). Oğuzlar’ın bir kısmı da yerlerinde kalarak, 11. asır ortalarında Karacuk dağları bölgesinde, Mangışlak’ta ve Seyhun kıyısındaki kasabalarda oturmakta idiler. Moğol istîlâsı sırasında, Cend’de ve Karakum’da da "Türkmenler”‘in bulunduğu görülmektedir. Günümüzdeki "Türkmenistan” halkı bu Oğuzların torunları olup, Anadolu’da da birçok köy ve kasaba mezkur Oğuz boylarının adlarını taşımaktadır.

900 Samaniler, Saffârîler’i yıkarak, hakimiyetlerini bütün İran’a yaydılar.
905-1226 Kan-Çou Uygur Devleti: 847 yılından itibaren Çin tabii olarak yaşayan Sarı Uygurlar da diğer halklar gibi 10. asrın başlarına gelindiğinde T’ang sülâlesine karşı isyan ettiler. Kan-çou Uygurları da, bağlı bulundukları ve merkezi Tun-huang olan Çin askerî bölgesi ile ilişkilerini kestiler. Zira burada 1905 yılında âsî bir general, "Batı Hanları’nın Altın-dağ Krallığı” adlı muhtar bir devlet kurmuş ve bu devlete Uygurları da tâbî kılmak istemiştir. Kan-çou Uygurları buna karşı çıkmışlardır. Tegin adlı kumandanın idaresindeki Uygur ordusu, Tun-huang’ı kuşatarak halkı, kralı teslim etmeğe zorlamıştır (911). Kan-çou Uygurlarının bu hareketi ve zaferi, Batı’daki Doğu Türkistan/Turfan Uygurları’nın da istiklâlini getirmiştir. Çin’de T’ang hânedanından sonra yerine bir Şa-t’o Türk Devleti (906-960) kurulmuştu. Bu devletin başındaki "5 sülâle” zamanında, Muahhar Leang (907-923) ile Uygurlar pek ilgilenmemiştir. Tun-huang zaferinden sonra bölgede prestiji gittikçe artan Uygurlar, Şato Türk devleti ile iyi ilişkiler kurmuşlar, özellikle 5 sülâlenin 2.si olan Muahhar T’an âilesi (923-936)’nin kurucusu Şa-t’o hükümdârı ile münasebetler geliştirilmiştir. Bu sırada Kan-çou Uygurları’nın başında Jen-mei "cesur ve doğru” kagan bulunmaktaydı. Ondan sonra Uygurlar’ın başına sırasıyla Tegin (924926), A-tu-yu "=Adrug, seçkin” ve Jen-yu kagan oldular. Bunlar çeşitli tarihlerde Çin’e Apa, Kün, Bars adlı elçiler gönderdiler. Çin’de 3. sülâle Muahhar Tsin "veya Chin” (937-946), 4. sülâle Muahhar Han (947-951) ve 5. sülâle Muahhar Chou (951-960) âileleri zamanında ise Çin’e, yani Şa-t’o Türk Devleti’ne, gerek Kan-çou Uygur Devleti’nden ve gerekse Batı/Turfan Uygurları’ndan heyetler gitmiş iyi ilişkiler devam ettirilmiştir. Bu ziyaretler muhtemelen ticârî ilişkileri geliştirme amacıyla yapılmıştır. Görüldüğü üzere Kan-çou Uygurları, büyük bir askerî kudret gösterememişler, bu sebeple de haklarında fazla bir bilgi oluşmamıştır. 10. asrın başından itibaren Mançurya ve Kore kabilelerini toplayarak kuzeyde bir baskı unsuru olarak beliren K’i-tanlar, sonunda bir hânedan "Liao Sülâlesi, 907-1211” kurarak, -özellikle de Şa-t’o Türkleri’nin 5 sülâle devrinde- Çin’in bazı kısımlarını ele geçirmişler ve Kuzey Çin’de hâkimiyet kurmuşlardı. Kan-çou Uygurları, 940’dan sonra bu K’i-tanlar’ın, 1028’lerde ise Tangutlar’ın nüfuzu altına girdi. 1226 yılında ise bölgeyi ele geçiren Cengiz İmparatorluğu’nun hâkimiyeti altına girdi. Daha başlardan itibaren Sarı Uygurlar diye bilinen bu Türk kütlesi, hâlen Batı Çin’de yaşamaktadır.
906 Çin’de Tang Hanedanlığı’nın sona erişi ve yerini Şa-t’o Türk Devleti (906-960)’nin alması.
907-923 Şato (Çöl) Türk Devleti: Şato Çölü (Çin)’de kurulmuştur.
911-1368 Doğu Türkistan (Turfan) Uygur Devleti: Doğu Türkistan, Turfan’da kurulmuştur (a.bkz.: 845-911).
920-948 İdil Bulgar Hanı, Almas/Almış Yaltavar (İltabar)’ın saltanatı. Müslüman olduktan sonraki adı: Cafer bin Abdullah ibni Ahmed bin Almış.
922 İdil Bulgar Hanı Almas/Almış, İslamiyeti resmen kabul etti (h. 16 Muharrem 310)
923-936 Tang Şato Devleti: Şato Çölü (Çin)’de kurulmuştur.
924 Moğol Kitanlar, Kırgızlar’ı yendiler.
932 İlk merkezi Kaşgar olan Türk Karahanlı Hanedanlığı kuruldu.
934 Kıtayların orhun bölgesine saldırmaları üzerine Türk boylarının yerlerinden oynamaya başlamaları ve bu sarsıntı ile Oğuzların sıkıştırdığı Peçeneklerin Hazar denizi şimalinden Tuna havzasına ve Balkanlara doğru göçleri.
935-969 İhşid (Akşit) Oğulları Devleti: Mısır’da kurulmuş, merkezi Kâhire’dir.
937-946 Tsin Şato Devleti: Doğu Kansu (Çin)’da kurulmuştur.
948-958? İdil Bulgar Hanı, Talib bin Ahmed’in saltanatı.
950 A Ünlü Türk mütefekkir, filozof Farabi (Ebu Nasr Muhammed bin Muhammed bin Tarhan bin Uzluk el-Fârâbi et-Türkî, 870-950) öldü. Bugün Kazakistan sınırları içerisinde bulunan Otrar (Fârâb) şehri yakınlarındaki Vesic yerleşim merkezinde 870 yılında doğdu.
10. yüzyıl ortaları Abdülkerim Satuk Buğra Han (-955) döneminde Karahanlılar ve Uygurlar Budizm’i terk ederek İslâm dinini kabul ettiler (10. yüzyıl ortaları).
962 Afganistan’da Türk Gazneli Hanedanlığı kuruldu.
963/995-1186/87 Samanilerin Horasan orduları komutanı Alptegin, 963 yılında Afganistan Gazne şehrini Levikler’in elinden alarak burada Gazneliler Devleti’nin temellerini attı. Sebüktegin ve oğlu Mahmud, Samani emirine yardım edince emir Mahmud’a 995 yılında Horasan orduları komutanlığını verdi. Gazneliler Devleti, 1186-7 yılında Gurlular tarafından ortadan kaldırıldı.
965 Kiyev Hakimi Svyatoslov, Rus step sahasındaki Hazar siyasî gücünü ezdi/kırdı.
985 İdil/Volga Bulgarları ile Kiyev Rusyası arasında barış anlaşması imzalandı.
985 En büyük/güçlü Oğuz kabilelerinden biri olan Selçuk Türkleri, Buhara civarına göçtüler.
986 Benimseyecekleri bir din arayışında olan Ruslar, Harezmli Müslüman alimlerle irtibat kurdular, fakat İslam’ı kabul etmediler.
992 Samanilerin zayıflamasıyla Semerkant’a giren Karluk Türkleri 992’de Buhara’yı ele geçirdiler ve Karahanlılar olarak bilinen yeni bir hanedan başlattılar. Samani toprakları Ceyhun ırmağını sınır olarak kabul eden Karahanlılar ile Gazneli1er arasında paylaşıldı (999).
997/998-1030 Gazneli Mahmud, İsmail’i bertaraf ederek tahta çıktı. Abbasi halifesi adına hutbe okuttu.
988 Ruslar’ın Ortodoks Hıristiyanlığı kabul etmeleri.
999 Gazneliler, Horasan’daki Samaniler’i yendiler. Karahanlılar ise Samanî başkenti Buhara’yı ele geçirdiler. Samânî Devleti’nin yıkılmasıyla Müslüman Türkler’e Cenup yolu ve İslam ülkeleri/topraklarının önü açıldı.
10. yüzyıl sonları İlk Şî’i Pers Büveyhîler, Irak ve İran’ın çoğunda kontrolü ele geçirerek, Abbasî Hilâfeti’nin siyasî gücüne son verdiler (10. yüzyıl sonları).
10.-12. yüzyıllar Kiyev Knezliği (Rusyası), Rus halklarını geçici olarak tek bir İmparatorluk çatısı altında birleştirdi (10.-12. yüzyıllar).
XI. yüzyıl
11. yüzyıl başları Gazneliler’in hakimiyeti Irak’dan Sind’e kadar genişledi (11. yüzyıl başları).
11. yüzyıl ortaları Karahanlı Hakanlığı ikiye bölündü: Birisi Batı Türkistan (Maveraünnehir)’da, diğeri ise Doğu Türkistan (Tarım Havzası)’da saltanat etmekteydi (11. yüzyıl ortaları).
1017 Kıtayların ve Şamani Türklerin 300.000 çadır halkı halinde şarktan Karahanlı ülkesine ve Balasagun yakınlarına gelmeleri ve Togan Han’ın 120.000 kişilik bir orduyla bu istilayı durdurması.
1018 Selçuklu Türkleri, Çağrı Beğ kumandasında 3000 süvari ile Buhara civarında şarki Anadolu’ya akın yaparak Selçuklulara bir yurt araması.
1024-1025 İdil Bulgar Hanı, İbrahim’in saltanatı.
1027 Kıtayların baskısı ile Büyük Türk Muhaceretinin gelişmesi, bu baskı ile Kun, Kay ve Kıpçakların Oğuzları yurtlarından püskürtmeleri, Şamani, Peçenek ve Oğuzların şarki ve Orta Avrupa’ya, Balkanlara ve Müslüman Oğuzların da sel halinde Meveraünnehir’e Horosan’ ve diğer İslam Ülkelerine göçetmeleri.
1030 Gazneli Mahmud öldü, Yerine Sultan Mesud geçti.
1030 Biruni (973-1048) "Kitab-ı Mâlü’l-Hind” adlı eserini yazdı.
1037 Asırlarca medreselerde Avrupa ve üniversitelerinde okunmuş olan "el-Kânûn fi’t-Tıb” adlı eserin yazarı, Türk tabib, filozof İbni Sina (980-1037) öldü. Farabi’nin talebesi olan İbn-i Sina, 980’de Buhara yakınlarındaki Afşan’da doğdu.
Mayıs 1040 Selçuklular, Merv yakınlarındaki Dandanakan Savaşı’nda Gazneli Sultan Mesud kuvvetlerini yendi: Selçuklular’ın Dandanakan’da Gazneli Sultan Mesud’u yenerek Tuğrul Bey idaresinde Büyük Selçuklu Devleti (1040-1157)’nin temellerini attılar, Oğuz (Türkmen) muhaceretinin Şarkî Anadolu’ya akmaya başladı. (24 Mayıs 1040)
1040-1157 Büyük Selçuklu İmparatorluğu dönemi. Tuğrul Bey tarafından kurulan bu büyük Türk devleti, bir başka Türk zümresi Oğuzlar tarafından yıkılmıştır.
1040-1210 Doğu Karahanlılar: Süleyman Han tarafından kurulmuş, Karahıtaylar tarafından yıkılmıştır.
1041-1187 Kirman Selçuklu Devleti: Kurucusu Kara Arslandır. Oğuzlar tarafından yıkılmıştır.
1042-1212 Batı Karahanlılar: I. Muhammed Han tarafından kurulmuş, Harezmşahlar tarafından yıkılmıştır.
1044 Sayısız bir Türk Halkının şarktan ilerleyerek Karahanlı Devleti hududlarına girmesi.
1048 İbrahim Yınal’ın yurt arayan büyük bir Türkmen kitlesini Anadolu Cihadına göndermesi ve onun Selcuklu Ordusu ile gelip Bizanslılara karşı Hasankale Zaferini kazanması, Erzurum’un Fethi, Oğuzların Trabzon’a ve Orta Anadolu’ya kadar yayılmaları.
1049 Birunî (973-1049) öldü. Türk dünyasının yetiştirdiği büyük bilim ve din adamlarından olan Biruni, bugün İran sınırları içinde bulunan Kas şehrinde 973’te doğdu. Biruni, temayüz ettiği astronominin yanısıra tıp, fizik, matematik, tarih, kronoloji, jeodezi ve din ilminde de büyük ilerleme gösterdi. Bu bilim dallarında, toplam 196 eser yazdı
1055 Nişabur’da kendisini sultan ilan eden Selçuklu beyi Tuğrul Bey (1038-1063), 1055’te Bağdat’a girerek Büveyhi egemenliğini yıktıktan sonra, Abbasi halifeliğini birleştirici bir manevi güç olarak koruma altına alma yoluna gitti. Bu ittifakla siyasal nüfuzunu pekiştiren Büyük Selçuklu Devleti, aynı zamanda Hilâfet’in resmî koruyucusu olarak, İslam dünyasını birleştirme işlevini üstlendi. Tuğrul, dan sonra başa geçen Alp Arslan’ın (l063-72) ve onun oğlu 1. Melikşah’ın (1072-92) yönetimi altında Bizanslılara karşı girişilen savaşlarla Anadolu ve Kafkasya’ya giden yollar açıldı. Suriye ve Semerkant Selçuklu yönetimine bağlandı. Böylece ortaya çıkan imparatorluk geniş bir savaş aygıtına ve ele geçirilen toprakların ikta yoluyla hanedan üyeleriyle komutanlara dağıtılmasına dayanıyordu.
1059 Türklerin Sivas ve Malatya vilayetlerini ele geçirmeleri.
1060 Bizanslılar’ın Kumanlar olarak bildiği putperest Oğuzlar, Rus Steplerine göçtüler.
Ağustos 1064 Alp Arslan’ın Kafkasya ve Şarki Anadolu seferi, Kars’ın fethi (16 Ağustos).
1065 Şamani Uz (Oğuz) ların 600.000 kişi halinde Tuna’yı geçip Balkanlara inmeleri.
1065-1067 Selçuklu veziri Nizamü’l-Mülk, Nişabur ve Bağdad’da medreseler kurdu.
1067 Selcuklu akınlarının Orta Anadoluya yayılması, Kayseri, Niksar ve Konya şehirlerinin fethi.
1068 Afşin’in Anadolu’yu ele geçirip İstanbul Boğazına kadar ilerlemesi, Amuriye ve Honas’ın
fethi.
1068 Kumanlar, Güney Rus Prenslerini yendiler.
1069-1070 Yusuf Has Hacib, "Kutadgu Bilig” adlı eserini yazdı.